Spotkanie autorskie z Zofią Marianną Wróbel

         W środę, 22 listopada br. w naszej bibliotece odbyło się spotkanie autorskie z Panią Zofią Marianną Wróbel, autorką trzech monografii: „Zespół Szkół Zawodowych im. Jana Ruszkowskiego w Pułtusku 1947-1997”, „Wspomnienia i nie tylko (1941-1960). Udrzyn – Wieś w Puszczy Białej. Liceum Pedagogiczne w Pułtusku”, „Wspomnienia i nie tylko…Tom II (1960-1966). Życie i praca wiejskiej nauczycielki w Dębinkach” oraz licznych tekstów okolicznościowych.

         Zofia Marianna Wróbel jest emerytowaną nauczycielką historii. Urodziła się w 1941 r. w wielodzietnej rodzinie chłopskiej w Udrzynie, gm. Brańszczyk. W tej biednej, kurpiowskiej wsi wychowała się i ukończyła szkołę podstawową. W latach 1955-1960 kształciła się w Liceum Pedagogicznym w Pułtusku. Została nauczycielką. Przez pierwsze sześć lat pracowała w Szkole Podstawowej w Dębinkach, przez następne czterdzieści w Zespole Szkół Zawodowych im. Jana Ruszkowskiego w Pułtusku (1966-2006). Studiowała zaocznie na Wydziale Historii Uniwersytetu Warszawskiego, gdzie w 1967 r. zdobyła tytuł magistra historii. W 1985 r. uzyskała II stopień specjalizacji zawodowej w zakresie nauczania historii. Ważną rolę w jej życiu odgrywała działalność w Związku Nauczycielstwa Polskiego, m.in. pełniła funkcję prezesa zarządu Oddziału nr 2 ZNP w Pułtusku (1994-2006). Od lat sześćdziesiątych XX w. związana jest z Pułtuskim Towarzystwem Społeczno – Kulturalnym.

       Spotkanie w nasielskiej bibliotece rozpoczęło się o godz. 16.00. Po powitaniu Pani Zofii i wszystkich zgromadzonych przez panią dyrektor, głos zabrał uczeń i wychowanek pisarki, Pan Andrzej Waldemar Kordulewski, Zastępca Burmistrza Nasielska, który w niezwykle ciepły, wyjątkowy sposób opowiedział nam po krótce życiorys swojej Pani Profesor i podzielił się z uczestnikami spotkania swoimi wspomnieniami, które przechowuje w pamięci z lat kiedy był uczniem Pani Zofii.  Podkreślił również, jak ważną rolę  w życiu każdego ucznia odgrywa nauczyciel, który trafia do serc swoich uczniów. To on, kształtuje, przekazuje wiedzę i przygotowuje do dorosłego życia. Wymienił również cechy charakteru Pani Zofii, do których niewątpliwie należą: upór w dążeniu do celu, konsekwencja, pieczołowitość i pracowitość.

    Podczas spotkania Pani Zofia opowiedziała, jak wyglądały początki jej kariery zawodowej, jako nauczycielki w Szkole Podstawowej w Dębinkach, jakie warunki   i perypetie czekały na nią w szkole, do której ją skierowano w latach 60. ubiegłego stulecia.  Uczestnicy spotkania mogli poczuć przedsmak czekającej ich lektury dzięki czytanym fragmentom książki oraz opowieściom autorki. Opowieść poprzedzona jest także rysem historycznym Nasielska i okolic, w syntetyczny sposób przybliżającym wydarzenia z przeszłości tych terenów. 

     Natomiast opowiadając o  monografii „Wspomnienia i nie tylko (1941-1960). Udrzyn – Wieś w Puszczy Białej. Liceum Pedagogiczne w Pułtusku”, autorka zabrała nas w podróż do świata swojego dzieciństwa w kurpiowskiej wsi w Puszczy Białej oraz do lat nauki w Państwowym Liceum Pedagogicznym w Pułtusku w drugiej połowie lat 50. XX wieku.

     Pani Zofia podjęła się trudu zebrania i uporządkowania bogatego materiału empirycznego, a następnie wnikliwego opracowania problematyki organizacji i rozwoju Zespołu Szkół Zawodowych, który przedstawiła w monografii zatytułowanej „Zespół Szkół Zawodowych im. Jana Ruszkowskiego w Pułtusku 1947-1997”. Autorce, pasjonującej się historią szkoły, w której przepracowała czterdzieści lat, udało się z niezwykłą precyzją odtworzyć całą złożoność przeobrażeń organizacyjnych i kadrowych oraz działalności dydaktyczno-wychowawczej i opiekuńczej szkoły, a w konsekwencji pokazać specyfikę kształcenia zawodowego młodzieży. Z całą pewnością można stwierdzić, że udało się Pani Zofii ocalić od zapomnienia ważne dla szkoły wydarzenia i całą belferską brać.

     Na zakończenie spotkania autorskiego istniała możliwość zakupu książki od pisarki i uzyskania autografu. Było to sentymentalne, bogate we wspomnienia i niezwykle pouczające spotkanie autorskie. Czekamy na kolejną publikację, a Pani Zofii życzymy, żeby była równie wyjątkowa, jak te, które napisała.